• De consul: ochtendmens achter de schermen

Je moet wel een ochtendmens zijn. En Buitenradar is je belangrijkste gereedschap als consul van een voetbalclub. Johan Dollenkamp was het 30 jaar bij Sportclub Lochem. Eind 2020 droeg hij het stokje over aan Hans Hoetink. Die heeft vanwege corona alle tijd om rustig in zijn nieuwe rol te groeien.

Als de herfst begint en de dagen regenachtig zijn, begint het voor voetballers spannend te worden. Gaat de wedstrijd door? De 30-plussers onder ons herinneren zich waarschijnlijk nog de donkere zaterdagochtenden waarin je - in je pyjama - Teletekst (pagina 603) eindeloos opnieuw bekeek. En dan alsnog ene telefoontje van je leider kreeg. “Alles ligt eruit”. Daarna hartgrondig gevloek en diepe teleurstelling. Soms was het KNVB die een hele regio verbood de velden te betreden. Maar soms ook was het een lokaal besluit. Wat niet zelden leidde tot het 17 miljoen- bondscoaches-effect. “Die velden zijn prima, wat een onzin”. Verantwoordelijk voor dit besluit: de consul.

Belmarathon
Voor elke voetbalvereniging in Nederland heeft de KNVB een consul aangesteld: een onafhankelijke man of vrouw – de meesten zijn man trouwens – die als belangrijkste taak heeft de toestand van de velden, de accommodatie en de materialen te keuren.
Johan Dollenkamp vervulde die functie precies dertig jaar. In 1990 begon hij als consul bij Sportclub Lochem, toen nog aan de Koedijk. Ruim dertig jaar lang stond hij op herfstige of winterse dagen al om 7.00 uur op het veld. Kijken of er gevoetbald kon worden. Was het antwoord nee, dan begon er een lange, intensieve belmarathon. Eerst de tegenstanders afbellen die van het verste weg moeten komen, om te voorkomen dat ze al in de auto zitten en voor niets onderweg zijn. Daarna de rest van de teams, de scheidsrechters en alle andere betrokkenen. Tegenwoordig, met voetbal.nl app, is het leven van een consul er een stuk eenvoudiger op geworden.
“Als consul moet je onafhankelijk zijn”, stelt Johan. “Ook als de trainer van het eerste je onder druk zet omdat het heel slecht uitkomt dat er een wedstrijd moet worden verplaatst, moet je toch voet bij stuk houden. Je gaat altijd uit van twee criteria. Eén: is er gevaar voor de spelers, omdat het veld te hard of te glad is? En twee: lopen we het risico dat we het veld in een ochtend verpesten voor de rest van het seizoen omdat we het helemaal naar de knoppen spelen.” “Ik heb me in die dertig jaar 1 keer vergist”, zegt Johan. Toen heb ik het hoofdveld goedgekeurd terwijl het in de 16 meter echt nog bevroren was. Maar een keer in de dertig jaar, dat valt mee, toch?"

Opvolger Hans
Vorig jaar vond Johan het mooi geweest. “De leeftijd begint een beetje mee te spelen en ik ga er niet meer voor mijn lol om 6.30 uur ’s ochtends uit." De KNVB vroeg Johan zelf op zoek te gaan naar een opvolger. Die vond hij in Hans Hoetink. Hans had zichzelf beloofd na zijn vertrek als beheerder een jaartje rust te nemen en het begon al weer te kriebelen. “Het is toch een mooie vereniging waarbij ik me zeer betrokken voel. En ik ken de velden natuurlijk van haver tot gort, ik ken elke zwakke plek."

Hans heeft er zin in. Maar door corona heeft hij nog weinig hoeven doen. Wedstrijden zijn er nauwelijks geweest. Maar straks gaat het hopelijk allemaal weer beginnen. En Hans kijkt met een positief gevoel naar de komende jaren. “Die beregeningsinstallatie die net is aangelegd; dat is natuurlijk een hele goede zaak. Het is hier kurkdroog, vooral het hoofdveld dat nog hoger ligt. Dat er misschien een tweede kunstgrasveld komt, maakt het werk als consul voor mij ook makkelijker. Regen is dan geen probleem meer, maar bij vorst blijft het oppassen geblazen. Bij een temperatuur vanaf -9 graden bevriest het kunstgras en kunnen de sprieten afknappen. En sneeuw van het veld afhalen, dat is een hele kostbare kwestie.”